BREDNIE WIELKICH

BREDNIE WIELKICH

"Dla p > 2 WTF od 1950 roku jest prawdziwe." [1] Czyli, że dla n=9,15,21,25,27, ...:

(X^{3})^{3}+(Y^{3})^{3}-(Z^{3})^{3}=0 ... i analogogicznie, skoro każda liczba parzysta > 2 bez dzielnika pierwszego jest podzielna przez 4, a każda liczba parzysta z nieparzystym dzielnikiem pierwszym jest przezeń podzielna, to pozostaje dowieść WTF dla n=4. Dowód dla n=4 jest stary. WTF jest więc dowiedzione przez Ernsta Kummera od 1850 roku. To są brednie, bowiem taka redukcja jest niedopuszczalna, albowiem trzeba wykazać, że np. dla n=21=3*7 rozwiązaniami są [X^3,Y^3,Z^3] lub [X^7,Y^7,Z^7], zamiast zbioru [X,Y,Z], przy NWD(X,Y,Z)=1.

Ówcześni piszą inne brednie - dla parzystych n > 2: (2) X^n+Y^n=Z^n, zatem po podzieleniu stron (2) przez odpowiednią potęgę mamy tylko przypadek n=4: (2). Podobnie dla nieparzystych n > 1: (2), zatem po podzieleniu stron (2) przez odpowiednią potęgę mamy (2) dla liczb pierwszych p > 2. Podchwycam tę wielką Wielkich ideę skrótu dowodu: dzielę strony (2) przez Z^n i otrzymuję 1=1, a ponieważ nie jestem w stanie podać zbioru [X,Y,Z], który obala WTF, to dla proformy wyskakuję z dowodem WTF tylko dla n=3. Jednakże muszę zredukować wykładniki złożone n > 3 w sumie X^n+Y^n, co nie jest możliwe. Dlatego tylko mój i tylko mój dowód WTF jest kompletny i tylko ja dokonałem tego cudu na całym świecie.

W WIKIPEDII znalazłem informację, że Hilbert jest autorem dowodu twierdzenia: nieprawda, że równanie (1) X^{4}+Y^{4}=Z^{2} ma rozwiązania [X,Y,Z] zawarte w Z+. Niestety nie zapisałem adresu strony z powyższą informacją . Także w WIKIPEDII znalazłem informację, że autorem dowodu tego twierdzenia jest Pierre de Fermat. [2] Prof. Narkiewicz podaje, że Fermat udowodnił inne twierdzenie, ale pozostawił tzw. metodę regresji kwadratów, o którą oparty jest dowód. Stąd w aktualnym pliku przyjąłem, że fałszywy dowód (1) jest autorstwa wielu geniuszy świata. Odkryłem przepiękny dowód tego twierdzenia (dwa przypadki). Jest on oparty o odkryte przeze mnie inne twierdzenie oraz o znaną metodę ragresji kwadratów. OTO INNY MÓJ DOWÓD PIĘKNIEJSZY OD TEGO PRZEPIĘKNEGO. Na mocy uproszczonego przeze mnie twierdzenia o rozkładzie danej liczby nieparzystej na różnice kwadratów będziemy mieli

X^{4}=[(X^{3}+X)/2]^{2}-[(X^{3}-X)/2]^{2}=Z^{2}-(Y^{2})^{2} i Z =(X^{3}+X)/2 i Y^{2}=(X^{3}-X)/2 . Zatem X musi dzielić liczby Z,Y^{2}, co jest sprzeczne z warunkiem, że [X,Y,Z] jest rozwiązaniem właściwym. c.b.d.u.

Leszek W. Guła
[1] /wiki/Regularne_liczby_pierwsze
[2]

With respect and appreciation,

Leszek W. Guła